Casper Finans Direktörü Nuray Kocapınar ile Senegal Ziyareti Hakkında Söyleşi

Sayın Nuray Kocapınar Senegal’e yapmış olduÄŸunuz gezi hakkında bilgi verebilir misiniz? Senegal’e gitme sebebinizden bahsedebilir misiniz?
Senegal’e Kimse Yok Mu DerneÄŸinin organizasyonu olarak kurban bayramında dünyanın çeÅŸitli kültürlerine diyalog dilini kullanarak, ulaşılması gereken her noktasına Anadolu insanının gönlünün esintilerini ulaÅŸtırma derdini paylaÅŸanlarla beraber ben ve eÅŸim Senegal’e gittik.

Orada sadece Türkiye’den yada Ä°stanbul’dan gelenler yoktu, Mersin’den, Almanya’dan, Hollanda’dan, Fransa’dan gelen bizim insanımız oradaydı. %95’i Müslüman olan bu ülkede geçtiÄŸimiz 3 yıl içinde önemli iyileÅŸmeler olduÄŸu (Elektrik kesintilerinin günde 18 saate kadar çıkarken ÅŸimdi düzenli elektrik verildiÄŸi, daha önce baÅŸkent Dakar'da bile anayolların çok problemli olduÄŸunu ÅŸimdi yeni anayolların açıldığı, ara sokakların iyileÅŸtirilmesi için çalışıldığını gördüm), gelecek 10 yıl içinde ters bir rüzgar esmezse bölgesindeki 6 ülke için örnek teÅŸkil edecek vasıfların olacağını gördük.

Anadolu insanı gibi misafirperver, güleryüzlü, yokluklar içinde bile olsa elhamdulillah diyebilen bir topluluk gördük. Bir çocuÄŸun başını okÅŸamak, bir kadının elini tutmak sizi düÅŸünüyor ve Allah’ın bize verdiÄŸi nimetleri sizlerle paylaşıyor hissini vermek ve bilmediÄŸimiz bir dilde bayramlaÅŸmak ve karşılığını misli kalbimizde hissetmek bizi ve onları çok mutlu etti.

Senegal gelir dağılımında adaletin saÄŸlanamadığı bir ülke ve bu nedenle halkın nerede ise %95’i çok fakir. Emin olun! Türkiye’de bu kadar fakirlik hiçbir yerde yok. Åžu gözler onu gördü. DiÄŸer %5’i çok zengin. Ä°nsan olmamız nedeniyle taşıdığımız sorumlulukla bizim orada bulunmamızın öneminin yanında moral ve motivasyon olması açısından onlar için çok anlamlı idi. Çünkü beyaz insan onların en kıymetli varlığını hep alıp götürmüÅŸtü. (Gora adasını gezerken 26 milyon insan köle olarak dönüÅŸü olmayan kapıdan (köleleÅŸtirilmiÅŸ insanların gemilere bindirildiÄŸi kapı) köklerinden koparılarak gayri insani ÅŸartlarda Avrupa ve Amerika’da pazarladılar. Çok, çok uzaklarda Türkiye’den yada Avrupada yaÅŸayan Türklerin gelir seviyesi düÅŸük, orta veya yüksek olsa da imkanları ölçüsünde onlarla paylaşıyordu. Bu nedenle Afrika halkı Türkleri tanıyor ve seviyor.
 
Senegal’deki Türk okulları 1997’den bugüne yardımları ihtiyaç sahiplerine ulaÅŸtırmada çok profesyonel hazırlandıklarını izdiham yaÅŸanmadan, o kapıya gelen her ihtiyaç sahibinin çok önceden isimleri tespit edilmiÅŸ, ellerine verilen bilet gibi kağıtlarla kurban bayramının ilk günü saat 13:00’te et dağıtımı baÅŸladı. Ä°nsanlar okul kapısında bekliyorlardı. MahÅŸeri bir kalabalık. Senegal’deki Yavuz Selim Kollejinin giriÅŸ ve çıkışlarımız bu kalabalığın arasından oldu. Ne biz onların arasında olmaktan rahatsız olduk, ne de onlar bizim varlığımızdan rahatsızdı. Bunu kalpleri elinde tutan Allah’ın lütfu olduÄŸuna ÅŸahitlik ettik.

Casper çalışanları ve yöneticilerim Yalçın Bey ve Altan Bey’in ulaÅŸtırmalarını istedikleri emanetleri sahiplerine teslim edilmek üzere yetkililere önceden vermiÅŸtik. Özellikle Charlotte Hanımın aldığı çocuk kıyafetleri Dakar’daki hapishanelerdeki kadınların yanlarındaki çocuklarına verilmek üzere organize edildi.

Cuma günü Dakar’daki camilerde hutbenin mevzuu “Türkiye’den gelen ve kurban’da Senegal insanıyla kurbanı kutlamaları” olduÄŸunu eÅŸimden öÄŸrendim. Devamında cuma hutbesi sırasında ülkemize ve insanımıza dua etmelerini öÄŸrenince “Allah’ım inÅŸallah bu iÅŸten ve bize emanetleri gönderenlerden razısındır” diyerek dua ettim.

Senegal de biliÅŸim sektörünü nasıl görüyorsunuz?
Afrika’nın her ülkesinde olduÄŸu gibi üretim adına her kaynak belli baÅŸlı ÅŸirketlerin elinde. Bugüne kadar ülkenin kaynaklarının üzerinde Fransa söz sahibi olmuÅŸ. Daha yeni yeni piyasada baÅŸka ülkeler varlık gösteriyor. Åžu dönem yatırıma açık ve interland'ındaki 6 ülkeye abilik yapma potansiyeli olan bir ülkeden bahsettiÄŸimi tekrar hatırlatmak isterim. Özellikle Samsung çok büyük reklamlarla varlığını hissetiriyordu. Casper’ın Senegale satışı bulunmamaktadır. BiliÅŸim sektörü ise devletin yüksek vergi uygulaması olmasından Türkiye’nin 2 katı fiyatına bilgisayarlar satılmakta. Alım gücünü görebilmek açısından orada çok fakirliÄŸin yanında çok lüks araçların da yollarda olduÄŸunu da iletmek isterim. Bir gösterge de internet de bu ülkede
Türkiyeye göre pahalı olduÄŸunun öÄŸrendim. 

Nuray Hanım sizde Yalçın Bey gibi koyu BeÅŸiktaÅŸlısınız sanırım? BeÅŸiktaşın bu sezon ki durumunu nasıl görüyorsunuz?
Evet BeÅŸiktaÅŸlıyım. Hem de ailemin bütün erkekleri BeÅŸiktaÅŸlıdır. BeÅŸiktaÅŸ bana rahmetli Babamın yadigarıdır. BeÅŸiktaÅŸlı olmak BeÅŸiktaÅŸlıyım demek benim için önemlidir. Anlamlıdır. Yalçın Bey’in diÄŸer maddi yardımının yanın da dar bir zaman diliminde çocukları sevindirmek adına aldığı BeÅŸiktaÅŸ formalarını dağıtırken yine çok ihtiyaçlı fakir çocuklara dağıtmak istedik bize bir yetimhane önerdiler ve yetimhanedeki çocukların ÅŸöyle bir hikayesi vardı. Çocuklar gündüz sokaklarda topladıkları paraları getiriyor ve bakıcı hayırsever kadına veriyor kadın bu paralarla yemek yapıyor ve yetimhanede kalan çocuklara yediriyor bu yemeklerden bu çocukların günlük sadece altı kaşık yeme hakkı var, altı kaşıktan sonra diger çocuk baÅŸlıyor yemeye bu hikaye bana çok acıklı geldi inanmakta zorlandım. Tekrar ediyorum günde altı kaşık yemek yiyebiliyorlardı. Fakat formaları dağıttığım yere gittiÄŸimde (yollar açık kanalizasyon çukurları ile dolu) gördüÄŸüm manzara karşısında anlatılanların hiçte abartı olmadığını sefaleti görünce anladım. Çocukların gözündeki sevinci görmek inanılmaz mutluluk verici bir tablo idi formalar siyah incileri kartallaÅŸtırdı. Çocukların BeÅŸiktaÅŸlı idiler.  Bu duygu yoÄŸunluÄŸu içinde BeÅŸiktaÅŸ için diyebileceklerim ise her sezon baÅŸlarken Ä°nönü stadından kartal havalanır, bizim için onu en yüksekte görmek; arzumuz hayalimizden öte bir realite olmasıdır.
Saygılarımla,