Çankaya'ya çıkacaktı, darağacına çıktı!

Mesajda şu ifadeler kullanıldı;

Ä°tilip kakılmış milyonların gür sesi olarak 1946’da “Yeter söz Milletindir!” diyerek yola çıkan Merhum Menderes 1950’de yılların tek parti zihniyetini tarihe gömerek gümbür gümbür iktidara gelmiÅŸ, on yılda yeniden Büyük Türkiye’ye doÄŸru ilerlerken siyasi hayatımızın Kerbela’sı olan lanetli 27 Mayıs darbesiyle yolu kesilmiÅŸtir.
27 Mayıs, Milletimizle Menderes arasındaki sevgiden çıldıran vesayetçi jakoben zümrenin iki sevgiliyi birbirinden ayırma operasyonudur.

Ä°ÅŸin garip tarafı bu operasyonu yapanların da sonrasında ne yapacaklarını bilmemeleridir. 27 Mayıs’ın Cunta Lideri Ä°smet PaÅŸa’ya koÅŸarak “PaÅŸam emirleriniz bizim için peygamber buyruÄŸudur” diyebilmiÅŸtir. PaÅŸa da sorulduÄŸunda “Darbenin ne içindeyim ne dışındayım” diyebilmiÅŸtir.

Tarihimize kara bir leke olarak geçen bu darbe ile önce hukuk katledilmiÅŸtir. Çünkü ortada ne bir suç ne bir ceza ne de cezayı verecek merci vardır. Ortada sadece “Sizi buraya tıkan kuvvet böyle istiyor” diyen düzmece bir mahkeme ile iÅŸlenen birçok siyasi cinayet vardır.

Bugün ÅŸunu rahatlıkla ifade edebiliriz ki Adnan Menderes Aziz Miletimizin gönüllerindeki 4. CumhurbaÅŸkanımızdır. Kim ne derse desin O bizim ebedi BaÅŸvekil ve ebedi Cumhur Reis’imizdir.

17 Eylül 1960’da Menderes’in boynuna geçirilen yaÄŸlı ilmek aslında Milletimize, O’nun iradesine, milli, manevi deÄŸerlerine, geleceÄŸiyle ilgili ümitlerine, birliÄŸine, beraberliÄŸine ve demokrasiye geçirilmiÅŸtir.

17 Eylül Adnan Menderes isminde bayraklaÅŸan demokrasimizin matem günüdür.
TopraÄŸa düÅŸen cemrelerimizi sonsuz bir acı ve özlemle, Cenab-ı Hakk’tan rahmet niyazıyla Fatiha, Yasin, ve Hatm-i Åžerif’lerle bir kere daha anıyoruz.

DaraÄŸacına yürürken “Devletim ve Milletime ebedi saadetler dilerim, kimseye dargın deÄŸilim” deyip ölümü korkutan yiÄŸitliÄŸiyle ZeybeÄŸim bu Millet Seni ebediyen sevecek ve aziz hatıranı yaÅŸatacaktır.