Bardakçı: Yeni Türkçe fukara bir dil

Tarihçi- Yazar Murat Bardakçı Haberturk'teki bugünkü köÅŸesinde Osmanlıca düÅŸmanlarına yanıt verdi. Bardakçı Osmanlıca'yı ucube olarak görenlerin ortak noktalarının Osmanlıca bilmemeleri olduÄŸunu ifade etti. Osmanlıca öÄŸrenmenin de faydasının mezar taşı okumakla sınırlı tutmanın da bir sığlık olduÄŸunu söyledi.

Ä°ÅŸte Murat Bardakçı'nın o köÅŸe yazısı:

Osmanlıca’yı “düÅŸman”, Arap harflerini de “ucube” ilân edip meseleyi lâikliÄŸe, cumhuriyetin kazanımlarına ve hattâ dil faÅŸizmine getirenlerin tek bir ortak noktaları var: Eski Türkçe’yi yani Osmanlıca’yı bilmemeleri... Eski yazıyı okuyamamalarını bir tarafa bırakın, “Osmanlıca” yahut “Eski Türkçe” kavramlarının ne olduÄŸundan bile habersiz olmaları...

"BÄ°LMEDÄ°KERÄ°NÄ°N DÜÅžMANI"

Daha açık söyleyeyim: Bugün “Osmanlıca öÄŸretimine hayır” diyenlerin neredeyse tamamı Osmanlıca’nın ne olduÄŸundan bîhaberdir, Eski Türkçe konusunda hiçbir bilgileri yoktur ama köÅŸelerini doldurabilmek yahut ekranlara çıkabilmek için mutlaka birÅŸeyler söylemek zorundadırlar. Bilmedikleri konuda ahkâm kesmeye çabaladıkları için hem saçmalamakta, hem de “insanoÄŸlunun bilmediÄŸinin düÅŸmanı olduÄŸu” gerçeÄŸini tekrar tekrar ortaya koymaktadırlar!

Osmanlıca eÄŸitimine karşı çıkanlar arasında Eski Türkçe’yi bilenler yok mu? Tabii ki var, sayıları bilmeyenlere göre çok daha az ama karşı çıkmalarının sebebi muhalefet etme merakları yahut böyle yapmaya siyasî sebeplerle mecbur olmaları...

OSMANLICA MEZAR TAÅžINA Ä°NDÄ°RÄ°LÄ°R MÄ°?

Unutmayalım: Son haftalarda sık tekrarlanan “Eski Türkçe öÄŸretildiÄŸi takdirde atalarımızın mezartaÅŸlarını okuyabileceÄŸiz” ifadesi sadece bir slogandır ama slogan olduÄŸu gözardı edilip projenin maksadı zannedilince bin küsur senelik koskoca bir medeniyetin yazısı ile kültürü mezartaşı seviyesine indirilmiÅŸ, kabir ile sınırlandırılmıştır!

"FUKARANIN DA FUKARASI BÄ°R DÄ°L HALÄ°NE GELMÄ°Åž BÄ°R DÄ°L"

Eski Türkçe öÄŸretiminin getireceÄŸi asıl fayda, mezartaÅŸlarını okuyup asırlar öncesinin aÄŸdalı resmî metinlerini anlayabilmek gibisinden hayaller deÄŸil; bugün yüz, haydi bilemediniz yüzelli-ikiyüz kelimeye sıkışmış ve fukaranın da fukarası hâline getirilmiÅŸ olan Türkçe’nin kelime daÄŸarcının yeniden zenginleÅŸmesi olacaktır. Genç neslin doÄŸru dürüst konuÅŸup meramını ifade edebilmesinin yolu Türkçe’nin en azından 20. asırdaki üstadlarını, meselâ Refik Halid’i, Hüseyin Rahmi’yi ve diÄŸerlerini asıllarından okuyabilmelerinden, hattâ çok sonraların, 1950’lerin gazetelerini anlayabilmelerinden geçer. Bundan zevk alıp iÅŸi mezartaşı yahut eski metinlere götürmek ise artık öÄŸrencinin merakına, yani hevesine kalmıştır ve bu dersin öÄŸretmenleri de çok deÄŸil, sadece üç ayda yetiÅŸtirilir.