Dün arabama mazot alırken benzinciden bir de CD aldım. Zeki Müren şarkılarının seslendirildiği yeni bir cd. Arada rahmetlinin o eşsiz sesi ile söylediği şiirleri var. Her söylediği cümle insanın içine işliyor.
Yıldızları gökyüzünde sever âşıklar / Ben hepsi düşsünler isterim tek tek / Muradım seni dilemek...
Akşam da tiyatrodaydık. İlk yarıyı seyrettik ve ara verildi, ışıklar yandı. Biz bir yandan ilk yarıyı değerlendirirken diğer yandan etrafı seyretmeye başladık. Manzara içler acısıydı. Salondaki insanların dörtte üçü ellerinde telefonlarıyla sosyalleşiyordu tiyatro arasında. Kalan dörtte birin yarısı ihtiyaç gidermeye dışarı çıktı ve biz azınlık kısım kendi halinde kaldık.
Önümde oturan yaklaşık 25-30 yaşlarındaki kız instagramda arkadaşının evlilik fotoğraflarını hızla ve hırsla geçerken yanındaki annesi whatsapp’tan gönderilmiş bebek resmine kalpli öpücüklü yorum yazıyordu. Onların yanındaki ailenin durumu bence salondaki en vahim olanıydı. Anne-baba ve eline silah tutuşturulmuş 8-9 yaşlarında bir çocukla gelmişlerdi tiyatro seyretmeye. Ara verildiğinde baba vücut geliştirme resimlerine bakarken anne facebook’ta durum güncellemesi ile meşguldü. Çocuk ise tüm salonu silahı ile tarayıp hayali katliam yaptı.
Arkamdaki genç sevgililer ve benzerleri durmaksızın selfie çektiler. Çektiklerinin en güzelini seçme kavgası yapıp ardından makyaj uygulaması ile güzelleşip (!) sosyal medyaya anlık raporlarını verdiler.
Sosyal medya ve cep telefonu bağımlılığımız korkunç boyutta. Nerede okuduğumu hatırlayamadığım bir yazıda Facebook gibi sosyal medya kullanan kişilerin başkalarının paylaşımına bakınca bunalıma girme oranının arttığı, başkalarının eğlenirken kendinin normal hayatının ne kadar sıkıcı olduğunu düşündüğü ve bu durumla duygusal olarak başa çıkamadığı anlatılıyordu. Yine bir yazıda da sosyal medya ve internetten elde edilen bilgilerin hafızaya kaydedilme oranının çok düşük olduğu ve hatta okunan ve öğrendim zannedilen şeyin sabun köpüğü gibi hafızada yok olup yer edinemediği söyleniyordu.
Araştırma Sonuçları Gösteriyor ki:
• Sosyal medya kullananların %60’ının amacı, diğer insanların ne yaptığını görmek.
• Eklenen arkadaşların %82’si gerçek hayattan, %60’ ı arkadaşların arkadaşları, %29’ u tanımadıkları, %11’i işle ilgili.
• 2012’de her beş dakikasının birini online olmaya ayıranlar: %20
• Her bir dakikada 694.980 durum güncellemesi oluyor ve 532.080 twitt atılıyor.
• Her gün 250 milyon fotoğraf ekleniyor ve %35’i kişinin kendisine ait fotoğraflar.
• Narsistiklerin ve düşük benlik saygısı olanların sosyal medyada geçirdikleri zaman daha çok.
• Sosyal medyada çok zaman harcayanlar diğer insanların kendisinden daha iyi bir hayatı olduğuna inanıyor.
Peki, bu sonuçlarla girişte yazdığım Zeki Müren şiirinin alakası ne diye soracaksınız bana. Alaka şudur ki; cep telefonunuzu kenara bırakın, şiir okuyun, yanınızdaki ile sohbet edin, etrafı seyredin, kitap okuyun ve en önemlisi düşünün.
Bu ay benden bu kadar. Ben dünya çoğunluğunun tercih ettiği sosyalleşmekten vazgeçtim, sevdiğimle iki çift laf etmeyi veya konuşmadan dinlemeyi istiyorum. Kitap okuyup, müzik dinleyip, şarkı söyleyeceğim. Özlemlerimi, duygularımı kâğıda dökeceğim. Herkese kaliteli sosyalleşmeler diliyorum.
Aşk’ınız daim, kötülükler ve telaşlar sizden uzak olsun da işleriniz rast gelsin...
Facebook Yorum
Yorum Yazın