Eski dünyanın küresel sisteminde tüm güçlerin münhasır alanları ve genişleme alanları aşağı yukarı belirlenmişti. Osmanlı etkisizliştirilip dünya sahnesinde dar küçük kovuğuna sıkıştırıldıktan bu yana en son Yalta’da belirlenen şartlar ile yani sömürü sistemini bize iki kutuplu dünya diye yutturdular. Fakat var olan Avrupa’nın sömürü düzeni idi. Bu satırlardan sizlere Ortadoğu ve bölgemizle ilgili detayları ayrıntılarıyla yazmıştık. Arap Baharı ve öncesinde gerçekleşen turuncu devrimler süreci halen ilk günkü sıcaklığı ile devam ediyor. Yunanistan seçimleri turuncu devrimlerin son halkası. Yunanistan seçimlerini SYRIZA kazanıp , Alexis Cipras’ın başkan seçilmesinden sonra Avrupa Birliği üzerinden Yunanistan’ın borçları mevzuu tartışılmakta bu tartışılırken Alman dergisinde çıkan makalede Amerikalı milyarder yatırımcı George Soros’un Yunanistan’ın ikinci popüler partisi SYRIZA’ya parasal destek sağladığı haberi geçiyordu. Dergideki yazıya göre Amerikalı sermayedar, SYRIZA koalisyonunun aşırı sol görüşlü lideri Alexis Cipras’ın Amerikan’ın “yerleşik politik güçleri” ile tanıştığı ABD ziyaretinin organizasyonuna yardımcı olduğu. Cipras, bu ziyarette onlardan açık olarak, “tamam, sen yürüt” sözünü aldı. Makalenin yazarına göre Soros, Cipras’ın partisini Almanya üzerinde baskı oluşturmada kullanmak istiyor. “Soros, Almanya’yı ve Avrupa Birliği’ni devamlı eleştiren Cipras gibi kapitalizm karşıtı elebaşlarına neden parasal destek sağlıyor? İşte burada savaşın ilk mermisinin atıldığı gün ve sonrasına bakalım. 11 Eylül saldırılarından sonra Amerikan derin devleti küresel sermayenin bir operasyonu neticesi (Lehman Brothers’ın 400 milyar doları bir gecede İsrail’e aktarması) çok ciddi sallantı geçirmişti. İşte 11 Eylülle başlayan küresel ekonomik savaş da Amerika Yunan cephesinde 150 milyar euro Yunan tahvili elinde patlayan Almanya ve Fransa’ya ciddi madik atmıştı. İşte Cipras’ın Yunanistan’ın borçları konusundaki söylemleri üzerinden yapılan spekülasyonun derinliklerinin nerelere vardığını buradan anlayabiliriz.
Cipras dalgasının önümüzdeki dönemde İspanya ve Portekiz seçimlerinide etkileyerek oluşacak dengelerle Avrupa Birliği‘nin temellerinin sallanması hiç de sürpriz olmaz. Avrupa Birliği ‘ne omuz veren Almanya, Fransa ikilisi burada bu savaşı verirken Amerika tarafından Ukrayna’da istemedikleri bir senaryo ile karşı karşıya bırakılmakta. Bu savaş aynı zaman da Rusya’yı da ciddi bir şekilde etkiledi. Rusya’yı Ukrayna’nın Kırım Bölgesi’ni ilhakı ve diğer bölgelerdeki ayrılıkçıları desteklemesini sebep göstererek Petrol üzerinden terbiye etme ekonomik savaşında başarılı oldu. Suudi Arabistan ve diğer körfez ülkelerinin daha ucuz petrol çıkarma maliyetlerine nazaran daha pahalı petrol çıkarma maliyeti olan petrol iharacatcısı Rusya’ya İran’la birlikte ciddi kayıplar yaşatmakta. Tabi ağırlıklı petrol ithalatcısı ülkeler sevinmekte Türkiye’nin bile 30 milyar TL cari açığını düşürmekte. Dünya’nın en çok petrol ithal eden ülkesi tabi ki ABD. Onu arkasından Çin takip ediyor işte en son bu petrol indiriminde Çin’in kazancı 100 milyar doların çok üzerinde olacağı tahmin edilmekte. Bunlarla beraber Ekonomik Küresel Savaşın izlerini devletleri hizaya getirme de kullanılan terörden okuyabiliriz.
İşte geçen ay bütün dünyayı meşgul eden Charlie Hebdo baskını böyle bir sinyaldi. Bu olayda Fransa’ya artık Afrika’dan aldığın geliri bizimle paylaşacaksın deniyor. Afrika’da tek sömürgeci devlet Fransa değil fakat Afrika’nın kaymağını Fransa yer.
Bundan biraz bahsedecek olursak. Fransa'dan 1958 yılında bağımsızlıklarını kazanmalarına rağmen 14 Afrika ülkesinin 60 seneyi aşkın süredir ‘koloni vergisi’ adı altında her yıl haraç ödediği (Bunun cirosu 500 milyar euro). Haraca bağlanan ülkelerin Fransa’nın, bağımsızlığını kazanmış eski sömürgelerinin hazinelerini değişik adlar altında kendi merkez bankasında topladığı. Bu ülkelerin yıllık gelirlerinin yüzde 85’i her yıl Fransa merkez bankasında aktardığı. Kalan yüzde 15 ile ekonomilerini çevirmeye uğraşan Afrika ülkeleri, mali sıkıntı yaşadıkları takdirde, Fransa merkez bankasına yatırdıkları kendi paralarını borç olarak isteyebiliyor. Kendi paralarından borç almaları da kısıtlanan Afrika ülkeleri, bir yıl içerisinde Fransa’ya verdikleri paradan en fazla yüzde 20 oranında borç alabiliyor. Ülkenin daha fazla borç istemesi halinde Fransa’nın vetosuyla karşılaştığı kaydediliyor. Fransa, borsada kullandığı bu parayı sömürge döneminde işgal altında tuttuğu ülkelerde inşa ettiği binalar ve altyapılar karşılığında aldığını savunuyor. Eski sömürgelerde Fransa’ya vergi ödemeyen liderlerin lejyoner askerlerin yürüttüğü ya bir darbeye ya da suikaste kurban gittikleri görülüyor. Son 50 yılda 26 Afrika ülkesinde toplam 67 askeri darbe meydana geldi. Bu darbelerin meydana geldiği ülkelerin 16’sının eski Fransız sömürgesi olduğu belirtiliyor. Askeri darbe yaşanan Afrika ülkelerinin yüzde 61’i de eski Fransız sömürgesi.
Bu bilgilerin ışığında nasıl bir sömürü ağının kurulduğunu gözlemliyoruz.
Dünya da ihracat sıralamasında ilk üç ABD, ÇİN ve ALMANYA arasında birinci hariç değişmekte. Çin’in 172 ülkeye direkt yatırımı var. Özellikle de son dönem Afrika yatırımları dikkat çekiyor. Çin’in toplam 3 trilyon dolarlık döviz rezervlerinin önemli bir kısmı (1,2 trilyon dolar), ABD hazine tahvillerinde tutuyor. Bu açıdan bakıldığında Çin, ABD’nin en büyük dış finansörü konumunda ve Çin’in sağladığı kaynak sayesinde ABD’de faiz oranları belirli bir seviyenin altında tutulabiliyor. Çin’in GSYH’nin yanı sıra dış ticaret hacmi ve sermaye akışlarını da denkleme katarak bir “ekonomik nüfuz endeksi” oluşturan ekono
mistler, bu endeksi geleceğe yönelik olarak hesaplayarak 2030 yılına kadar küresel ekonominin tamamen Çin’in egemenliği altına gireceği öngörüsünde bulunuyor. İşte devam eden Küresel Ekonomik Savaş’ın büyük cephelerinden en önemlilerini sizlerle paylaştım.
Savaşın devam ettiğini bir taraf pes edene kadar şiddetlenerek devam edeceğini düşünüyorum.
Hayırlı işler dileğiyle. Rabbim yar ve yardımcımız olsun.
Facebook Yorum
Yorum Yazın