Hasreti Taşımak

Sen yalnızlığın efendisi…

Ben bir bekleyiş kapında…

Ve biliyorum,

Adımın ince ince işlendiğini 

hayatının saklı bir köşesine.

Nalan Güven

Can arkadaşımın, kardeşimin, dostumun dörtlükleri ile merhaba demek, biraz olsun ülkemin acısını, kanayan yaraları unutmak için bir şiirle açmak istedim yazımı bu ay. 

İnsanın hissetmesi ve hissettiği duygularını kaleme, şiire, söze, şarkıya dökebilmesi yaradanın canlıya verdiği en güzel his. Ne şanslıyım ki etrafım bu duyguları en güzel şekilde ifade eden sanatçı insanlarla dolu.

Bil ki zordur hasreti taşımak, Kırık bir yüreğin omuzlarında... derken Nalan’ım ona ses veren bir can daha var artık. Sayın hocam, TRT İstanbul radyosu Türk Sanat Müziği ses sanatçısı Cengizhan Sönmez, Nalan’ımın şiirlerine ses oldu, can oldu, ruh oldu…

Yaklaşık üç hafta önce her Çarşamba akşamı Türk Sanat Müziği çalışmalarımızı yaptığımız yerde Cengizhan hocamın cep telefonunun kayıt cihazından kulaklıkla dinledim okuduğu şiirlerin bir bölümünü. Hemen hemen on kişiye yakındık masada. Ve ilk dinleyen bendim. Henüz ilk dakikaya erişmemişti kulağımdaki ses, gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Şiir bittiğinde tek cümle söyleyebildim “bu başka bir şey, bu başka, bu bambaşka bir şey…”.

Bir insan bu kadar mı güzel anlatırdı yaradanın yarattığı bir insana aşkı? Ya bu yazılan bu kadar mı güzel ruh katılarak okurdu satırları? Ömrümde ilk kez bir şiire ağladım. Ömrümde ilk kez duygularımı ifade edecek en güzel sözü bulamadım.

İki gün önce sorduğumda artık CD’nin tüm kayıtlarının bittiğini öğrendim. Bakırköy Musiki Vakfı aracılığıyla Ocak sonu gibi müzik marketlerde satışı başlayacakmış. Kaç adet alır ve kaç adet dağıtırım bilmiyorum ama ömürlük bir başucu cd’m olacağından eminim. Cd içinde Nalan’ıma ait şiirlerin fon müzikleri o şiirlere özel bestelendi ayrıca da 3 şarkı okumuş hocam Cengizhan Sönmez o eşsiz sesi ile. İnanıyorum ki dinlediğiniz an siz de bana hak verecek ve müdavim olacaksınız bu nefese.

Bana gelince; hala emekliliğin sakinliğini yaşamayı beceremedim. Her an bir aktivite ile burun burunayım. Önümde nefis bir konserin hazırlığı var. 24 Ocak’ta sahnede hüzzam ve tango şarkıları seslendirmek için var gücümüzle çalışıyoruz. Yine bir telaşla başlayacağız konser gününe, bol prova ve sahne… salon her zamanki gibi dolu olacaktır ve alkışlar yine bizi bizden geçirecektir. 

Bu seferki konserin amacı meşk etmek/eğlenmek bir yana az da olsa vatanımızda yaşananlardan sonra ruhumuzu dinlendirebilme ümidi… Umarım icramız yine beğenilir.

Bu aylık yazım sanat ağırlıklı oldu. Şimdilik izninizle ben provaya gidiyorum. Konserin güzel geçmesi için dualarınızı eksik etmeyin. Aşk’ınız daim olsun, kötülükler ve telaşlar sizden uzak olsun da işleriniz rast gelsin...