Çocuktum yıl 1976 idi. Trabzonspor’un birinci ligdeki ikinci senesi idi. Ama adeta fırtına gibi esiyordu. Daha ikinci senesinde şampiyonluğa oynuyordu. Fenerbahçe ile çekişiyordu. Galatasaray için o yıllar kabus gibi idi. Bende Galatasaraylı olduğumdan; Fenerbahçe’ye karşı çocuk olmama rağmen Trabzonspor’u tutuyordum. Neden bilmiyordum? İlk defa Anadolu’dan bir takımın şampiyon olacak olması beni dokuz yaşında bile heyecanlandırmıştı. Ya da Erman Toroğlu’nun dediği gibi; Trabzon’un ruhunda, kökünde sarı-kırmızı vardı da beni kanmı çekiyordu! Biliyorsunuz Trabzonspor 1967 yılında (doğduğum yıl) Trabzon İdmanocağı ile İdmangücü’nün birleşmesi ile oluşmuştu. İdmanocağı’nın renkleri ise sarı-kırmızı idi. Yani Trabzon’un köküne bir yakınlığım vardı zaten! Ve o sene Trabzonspor ilk defa üç büyüklerin dışında bir şampiyon olarak ortaya çıkmıştı. Yıllarca fırtına gibi esti liglerimizde. 1984 yıında son defa şampiyon olduktan sonra ise halen şampiyonluk göremedi. 1996 – 2005 ve bu yıl çok yaklaştığı şampiyonluğu üçünde de kılpayı kaçırdı.
2005 yılında eski hakem Cem Popila’nın katlettiği Trabzonspor 1996’daki ve bu yıl ki şampiyonluğu kılpayı kaçırdı. Bu yıl dokuz puan önde iken averajla kaçırdığı şampiyonluk ise gönülleri yaraladı. Zira Trabzonspor Şenol Güneş hoca ile o kadar güzel bir çıkış yakalamıştı ki adeta 70’li yıllardaki Şenol – Turgay – Necati – Cemil – Bekir – Ali Kemalli kadro gibi oynuyordu. Ama averajla kaçırsa da bizim gönüllerimizin şampiyonu Trabzonspordur.
Evet. Fenerbahçe’de bu sene çok iyi idi. O da şampiyonluğu hak etti ama. Trabzonspor bence daha çok hak etmişti.
Ben sayın Şenol Güneş hoca ile yola devam edildiğinde başarıların devam edeceğine inanıyorum. Trabzonlular hiç üzülmesinler. İngiltere için Liverpool ne ise ülkemiz içinde Trabzonspor odur. Kucak dolusu sevgiler Trabzonspor’a.
Facebook Yorum
Yorum Yazın