Orijinal adı “Football Against the Enemy” olan ve Türkçeye “Futbol Asla Sadece Futbol DeÄŸildir” ÅŸeklinde tercüme edilen kitap, kendisi bir Yahudi olan Simon Kuper tarafından kaleme alınmış Türkiye de Sabah Yayınlarında çıkmıştı takip edenler bilir. Kuper, söz konusu olan bu kitabı “futbolun dünyadaki yerini tespit etmek için yazdığını söyler.‘’ Bir oyun milyarlarca insan için önemli olduÄŸu takdirde sadece bir oyun olmaktan çıkar”, diyen Simon Kuper, en nihayet ÅŸu hükme varıyor: “Futbol asla sadece futbol deÄŸildir. SavaÅŸlar çıkmasına ve devrimler yapılmasına neden olur, mafyayı ve diktatörleri adeta büyüler. Sadece mafyayı ve diktatörleri mi, diÄŸer muktedirleri de büyülediÄŸi çok açıktır. Meselâ hiç mi hiç futbol oynamadıkları ve futboldan anlamadıkları hâlde siyaset adamları ve para babaları, futbol etrafında adeta takla atmaktadırlar.”
Toplumları sürükleyen liderlerden Ernesto Che Guevara ‘’Futbol sadece basit bir oyun deÄŸildir, futbol devrimin silahıdır’’ diyordu.
Hayatın boÅŸluklarını çok rahat doldurabilen, halkın malayâni duygularına hitap eden burada hayat bulan futbol, hiç kuÅŸkusuz, günümüz dünyasına hükmeden mevcut siyasî sistemlerin kalesidir. Daha açık bir ifadeyle söylemek gerekirse, topyekûn halklara sunulan “meÅŸin top”tan ibaret bir puttur. Batı medeniyetinin tasarrufunda doÄŸup büyüyen ve bugünkü konumuna gelen modern futbol, Batı kültür ve medeniyetini/fikir ve yaÅŸayışını, diÄŸer bir ifadeyle de kültürel emperyalizmini bütün dünyaya empoze eden bir misyon üstlenmekle birlikte, üçüncü dünya ülkelerinin sömürgeleÅŸtirilmesinde de çok etkin bir vasıta olarak kullanılmaktadır.
Futbol lafzını üstat Necip Fazıl Kısakürek’in Futbolla ilgili mülakatı ile sonlandıralım. ‘’Bitpazarından geçiyorum.Bir adam radyosunu satıyor.Radyonun çalışıp çalışmadığını anlamak için, fiÅŸini, bir eskici dükkanının elektrik prizine soktular. Birkaç cızırtı, hırıltı derken bir ses: -Burası Mithat PaÅŸa Stadyumu!... Radyonun satışı unutuldu ve bütün bitpazarı tipleri, satıcılara, alıcılara, küfecilere kadar maçı dinlemeye koyuldular.Hayretle durup manzarayı seyretmeye baÅŸladım. Evindeki çocuk lazımlığını eline alıp bitpazarında satmaya gelen yeldirmeli kadına varıncaya dek tesir halkası içine alınmadık insan bırakmayan bu korkunç cazibe merkezi ne korkunç ÅŸey! Meyhaneden dershaneye, sonunda “hane” eki bulunan her yerde o yerin her ferdini unutturup yalnız kendisini hakim kılan, kendisinden baÅŸka hiçbir meseleye söz hakkı vermeyen maç... Bizzat ÅŸahit olduÄŸum hapishanede, insanın havayı emmekten bezdiÄŸi ve güneÅŸi görmekten tiksindiÄŸi ÅŸartlar altında bile alaka duyulan maç: Müdürü, jandarması, gardiyanı ve mahkumu, hırıltılı hapishane hoparlörünün hunisinde kaynaşırlar. Åžu futbol, din çapında öyle bir vecd kaynağı olmuÅŸtur ki, konuÅŸmaya baÅŸlayan çocuÄŸun ilk kelimesi “Gol!” olsa ÅŸaÅŸmamalı...Artık insanda kafa meÅŸin top, beyin meÅŸin top, kalp meÅŸin top, mide meÅŸin top... Bu nefsani ra’ÅŸenin yanına ruh ve fikir ürpertisini getirebilecek ve memleket kalesinin önündeki büyük mesele topunu muazzam bir ÅŸutla aÄŸlara takacak santrafordan ne haber? ’’ Futbol mu dediniz..
Güzel seyirler ozaman.
Facebook Yorum
Yorum Yazın