Her sıkıldığında hemen kendini oyalamak için bir müzik açıyor, sigara yakıyor ya da hemen telefona sarılıp bir arkadaşını arıyordu. Bunlar yetersiz kaldığında seyahat planları yapıyor ya da kendini oyalayacak başka şeyler yaratıyordu.
Oyalanmaları hiç bitmiyordu ve sonunda fark etti ki bu oyalanmalar sadece kendi içindeki boşlukla karşılaşmamak içindi. Boşluğundan korkuyordu… Oysa ki herkesin içinde bir boşluğu vardı, sadece onun değil.
Sadece direnç göstermeden kabullenmesi gereken, kabullenip barış yapması gereken, sessizce dinlemesi gereken... Ona ruhunun gerçekten ihtiyacı olan şeyi eğer sabrederse söylemeye başlayacak olan boşluğu...
Ve kendisiyle kalmaya başladı, dikkatini dağıtacak dış etkenler bulmadan... Sakinleşti, sıkıntısının iç söyleşisini durdurmaya başladı… Hatta sıkıntısının güzelliğini görmeye başladı, içindeki hiçliğin "gerçekliğinden" kaçmadı... Tüm korkularını dinledi, aramayı durdurdu ve bu boşluğun kendi "anlamını yaratmaya açılan bir geçit" olduğunu gördü…
Yine arkadaşlarını aradı, yine müzik açtı ama bu sefer "farkındaydı"...
Buraya kadar yazılan her şey benim her yaz adaya gittiğimde yaşadığım duygularım. Yazılarımı takip edenler yıllardır tüm kış hasretini çekip yazın gittiğimde hayranlıkla anlattığım ve her dönüşte vapurun içinden gözden kaybolana kadar bakıp gözyaşı döktüğüm ada sevdamı bilir.
Bu kadar sevmeme rağmen adaya gittiğim her dönem ki bu yaklaşık 30 sene her seferinde ilk günler yukarıdaki gibi bir boşlukla geçer. İlk gün pek anlamam, ikinci gün sabah uyandığımda yapacak bir şey olmadığını düşünür sıkıntı basar, gün boyu hamakta sallanırım ve üçüncü gün kendimi o dinginliğe bırakırım. Şehre dönüp tekrar hengâmenin içine girdiğimde bu sefer yeniden adayı özleme dönemine girerim.
Son zamanlarda, en azından akşam olup uyumak için yattığımda yeniden bu muhteşem dinginliği keşfetmenin yolunu buldum. Sevgili kuzenim M. Reşat Güner’in yayınladığı nefis bir cd’yi dinliyorum. “Yönlendirmeli Gevşeme Uygulaması” adlı bu cd bana ada tadında olmasa da şehirde bulacağım sakinleşme modelini öğretti. Ve fark ettim ki aslında her şey beyinde başlayıp beyinde bitiyor.
Sözü burada bitiriyorum ve yine aynı dileğimi yazıyorum: Aşk’ınız daim olsun, kötülükler ve telaşlar sizden uzak olsun da işleriniz rast gelsin...
Facebook Yorum
Yorum Yazın