“Yeniden”lere, “sil baştan”lara, sıfırlanıp tekrar başlamalara neden olacak bir umut.
Ne kadar dipte görünse de kimi zaman, o umut daima bir yerde saklıdır.
Hep vardır ve gördüğün sürece hep olacaktır.
Hayat kendini sürekli revize eder,
sen istesen de istemesen de.
Kader dediğin nokta budur belki de.
İnsanlar tanırsın, olaylar yaşarsın.
Kırılır, incinir, üzülürsün.
Ama yaşadıkların sayesinde
olman gereken insan haline gelirsin.
Sınavlardan geçersin.
Birini tek kalemde verirken diğerlerinden
bütünlemeye kalırsın.
Taa ki geçene kadar…
Günün birinde bakmışsın ki en atlatamam,
altından kalkamam dediğin sınavı bile geçmişsin.
Yaşaman gerekeni sorgulamadan yaşayıp,
sınavını vermişsin.
Kapanmaz dediğin derin yaraların kapanmış ve
sadece izi kalmış.
Bitmez dediğin geceler seni esir almaktan caymış.
Meydan okursun hayata!
Yeniden yaşamaya başlarsın ve sıkı sıkı tutunursun umuduna.
İşte bu noktada başlar insan olgunlaşmaya.
Yaşadığın her şey bir puzzle parçası gibidir aslında.
Sen hayatının resmini ararken, parçaları deneyerek, sık sık yanılarak, bozup yeniden yaparak bulursun sonunda.
Parçalar yerine oturur ve resim çıkar ortaya.
O zaman arkana yaslanırsın ve keyifle izlersin inşa ettiklerini.
Tamamlanana kadar geçen süreci ise unutturur ortaya çıkan rengârenk bir hayat resmi.
***
Günlerden Pazar ve ben okuldayım. İşimi seviyorum, geleceğin umutlarına dokunduğumdan mutluyum, bu yüzden pazar günü işte olmak beni üzmüyor. Öte yandan yazımı yazmam gerek. Yazımın konusu “Umut” olsun istiyorum ve bu konuda yazacak koca bir kitap kadar kafamda söz var.
Biliyorum sadece 1 sayfa hakkım. Ne yapsam diye dolanıyorum ortalıkta. Gelen her velinin ardından yeniden yazı yazmaya yöneliyorum. Tam o sırada mail kutuma yukarıdaki yazı düşüyor. Sanki bir güç yolluyor bunu bana. Gözlerime inanamıyorum arkadaşımdan gelen maili görünce. Sanırım beni koruyan ve kollayan bir Yaradan var, dilerim buna layık bir kul olurum…
Şimdilik izninizle. Her zamanki gibi sözü çok olanın yalanı bol olur ya, yine çok söz var içimde hayata dair.
Aşk’ınız daim olsun, kötülükler ve telaşlar sizden uzak olsun da işleriniz rast gelsin...
Ne kadar dipte görünse de kimi zaman, o umut daima bir yerde saklıdır.
Hep vardır ve gördüğün sürece hep olacaktır.
Hayat kendini sürekli revize eder,
sen istesen de istemesen de.
Kader dediğin nokta budur belki de.
İnsanlar tanırsın, olaylar yaşarsın.
Kırılır, incinir, üzülürsün.
Ama yaşadıkların sayesinde
olman gereken insan haline gelirsin.
Sınavlardan geçersin.
Birini tek kalemde verirken diğerlerinden
bütünlemeye kalırsın.
Taa ki geçene kadar…
Günün birinde bakmışsın ki en atlatamam,
altından kalkamam dediğin sınavı bile geçmişsin.
Yaşaman gerekeni sorgulamadan yaşayıp,
sınavını vermişsin.
Kapanmaz dediğin derin yaraların kapanmış ve
sadece izi kalmış.
Bitmez dediğin geceler seni esir almaktan caymış.
Meydan okursun hayata!
Yeniden yaşamaya başlarsın ve sıkı sıkı tutunursun umuduna.
İşte bu noktada başlar insan olgunlaşmaya.
Yaşadığın her şey bir puzzle parçası gibidir aslında.
Sen hayatının resmini ararken, parçaları deneyerek, sık sık yanılarak, bozup yeniden yaparak bulursun sonunda.
Parçalar yerine oturur ve resim çıkar ortaya.
O zaman arkana yaslanırsın ve keyifle izlersin inşa ettiklerini.
Tamamlanana kadar geçen süreci ise unutturur ortaya çıkan rengârenk bir hayat resmi.
***
Günlerden Pazar ve ben okuldayım. İşimi seviyorum, geleceğin umutlarına dokunduğumdan mutluyum, bu yüzden pazar günü işte olmak beni üzmüyor. Öte yandan yazımı yazmam gerek. Yazımın konusu “Umut” olsun istiyorum ve bu konuda yazacak koca bir kitap kadar kafamda söz var.
Biliyorum sadece 1 sayfa hakkım. Ne yapsam diye dolanıyorum ortalıkta. Gelen her velinin ardından yeniden yazı yazmaya yöneliyorum. Tam o sırada mail kutuma yukarıdaki yazı düşüyor. Sanki bir güç yolluyor bunu bana. Gözlerime inanamıyorum arkadaşımdan gelen maili görünce. Sanırım beni koruyan ve kollayan bir Yaradan var, dilerim buna layık bir kul olurum…
Şimdilik izninizle. Her zamanki gibi sözü çok olanın yalanı bol olur ya, yine çok söz var içimde hayata dair.
Aşk’ınız daim olsun, kötülükler ve telaşlar sizden uzak olsun da işleriniz rast gelsin...
Facebook Yorum
Yorum Yazın