Bir gün Fransızlar İmamoğlu’nu Yanlarına Çağırır Ve Aralarında Şu Konuşma Geçer

Bir gün rektör Elçibey’i odasına çağırır aralarında şu konuşma geçer;
-Ebulfez seni çok sevdiÄŸimi biliyorsun. 
-Biliyorum. 
-Seni takip ediyorlar, biliyor musun? 
-Biliyorum. 
-Seni cezaevine atacaklar 
Ebulfez. -Biliyorum. 
-Gel, şu işlerden vazgeç. Türkiye’yi kötüleyen bir yazı yaz, sonra hangi makama istersen, seni o makama atayacaklar.
-Ben Türkiye’yi kötülemem. 
-Makaleyi biz yazalım, sen altına imzanı at. Cezaevinden kurtul, hem de yüksek maaÅŸlı bir makama gel. Fena mı olur? 
-Ben Türkiye’yi kötüleyeceÄŸime, cezaevinde taÅŸ taşırım. 
Sonuç: Elçibey tutuklandı ve sürgüne gönderilip taÅŸ taşıdı ama yolundan dönmedi, kimseye eÄŸilmedi. Tarihe namuslu ve ÅŸerefli bir cumhurbaÅŸkanı olarak geçti! 

Bir gün fransızlar Ä°mamoÄŸlu’nu yanlarına çağırır ve aralarında ÅŸu konuÅŸma geçer; 
-Ä°mamoÄŸlu seni çok sevdiÄŸimizi biliyorsun. 
-Biliyorum. 
-Seni takip ediyoruz, biliyor musun? 
-Biliyorum. 
-Seni CumhurbaÅŸkanı yapacağız. 
Ä°mamoÄŸlu. -Biliyorum. 
-Gel, Türkiye’yi kötüleyen demeçler ver, biz de dünyaya servis edelim sonra seni başkanlık makamına , seni o makama seçilmen için elimizden geleni yapalım...
-Ben Türkiye’yi kötülemek için elimden geleni gönül rahatlığıyla seve seve yaparım.
-Makaleyi biz yazalım, sen altına imzanı at. Hem Ä°stanbul’u mahvet, hem de daha sonra yüksek bir makama gelmen için elimizden geleni yaparız. Fena mı olur? 
-Ben sizleri kıracağıma sabah akşam Türkiye’yi kötülerim....

Sonuç: İmamoğlu yolundan dönmedi. Sürekli batıya seve seve boyun eğdi. Kendi ülkesini, kendi devletini, kendi milletini Türk düşmanlarına şikayet eden bir belediye başkanı olarak tarihe geçti!