Selanik'te Türkiye'den göçen Rumların kurduğu PAOK takımını rengi 'siyah-beyaz'dır. PAOK'un amblemi de Beşiktaş'la o kadar örtüşür ki çift başlı Kartal' dır.Beşiktaş'lı Rumların kurduğu takım olarak bilinir Selanik' te. Açılımı ise Selanik'li İstanbul' luların Spor Klübü' dür. Selanik'in diğer büyük takımı ise Aris'tir.Yıllar önce 1998 senesinde Avrupa Kupası statüsünde oynanan Aris-Beşiktaş maçında Paok'luların çıkan büyük olaylarda Beşiktaş'lı oyuncuları koruması ve salondan sağ çıkmasına yardımcı olması belki de dostluk tohumlarının ilk atıldığı andır. Maç öncesi otelde olay çıkartmaya gelen Arisli faşistleri püskürtmek için PAOK' luların nöbet tuttuğu da ilginç bir gerçektir. Bir gerçek ki Aris PAOK'un Selanik'teki ezeli rakibi olması, hem de Siyah-Beyaz renk aşkı PAOK' luları Beşiktaş'ı desteklemeye itmiştir.
Daha sonra münferit olarak iki takımın tribünlerinde atkı ve bayraklar dalgalandığı görülmüştür. 2004 yılında tüm PAOK yönetimi Beşiktaş'ımızı ziyaret etmiş ve kulüp bazında dostluk temelleri atılmıştır.
Fatih Akyel'e PAOK'a transfer olduğunda 'Galatasaray, Fenerbahçe ve Trabzonspor'da oynadın Beşiktaş ta olacak mı?' diye sorduklarında, O da - 'PAOK 'ta oynayınca kendimi Beşiktaş'ta oynamış gibi hissediyorum zaten' diyerek PAOK, Beşiktaş bağını bizlere iyice hissettirmiş oldu.
Geçtiğimiz senelerde Şampiyonlar Ligi elemesinde PAOK' un Fenerbahçe ile eşleşmesi ile Başiktaş ile PAOK kardeşliği bir anda tamamıyle pekişmiştir. Yunanistan'daki maça bazı arkadaşlarımız giderek, PAOK'un yanında yer almıştır. İstanbul'daki maçta da PAOK' lulara eşlik etmiş destek vermiştir. Hatta Saraçoğlu Stadında Beşiktaş ve Çarşı flamaları boy göstermiş, Beşiktaş tezahüratları yapılmıştır.Sosyal paylaşım sitelerinde kardeşlik sayfaları açılmış, her iki takımın taraftarı birbiriyle arkadaş olmuştur.
Bu ilişki gün geçtikçe iki ülke halkını birbirine yakınlaştırmıştır. Son yıllarda sadece Beşiktaş maçını seyretmek için bir çok Yunan taraftarı Türkiye'ye gelmektedir. İstanbul'dan da Selanik'e maça giden bir çok grubun olduğu bilinmekte.
Biz de bir gün tribünden 3 arkadaş (biri İskeçe(Xanthi)' de yaşıyor) Selaniğe maça davet edildik. Derbi maçıydı. Aris ile oynanan maça ilgi büyüktü.Selanik' te bizi PAOK' lu arkadaşlar karşıladı. Karşılıklı hediyeler verildi, özlem giderildi ve bizi Selanik' e PAOK' un taraftar grubu Gate4 'un maç öncesi buluşma mekanı olan bir Cafe'ye getirdiler. Aris'in otobüsü geçtiğinde sokakta Polis çemberi vardı ve ortalık gergindi. Bizi çok iyi ağırladılar. Daha önce taraftar olarak münferit gittiğimde PAOK' un stadyumu olan Toumba' yı gezdirmişlerdi.Sahanın içine girdik Gate4' lu arkadaşlarla. Daha sonra o zamanın başkanı Zagorakis geldi ve bize müzeyi gezdirdi.Kendisi bana çok misafirperver davrandı ve 'Beşiktaş aşkı hep içimde, sürekli takip ediyorum' dedi.Genç başkan PAOK için önemli bir isimdi.Şu anda kendisi faal başkanlık görevini sürdürmemekte.Dönelim Gate4 grubuyla bütünleşmemize. Mekanda Beşiktaş marşları söylendi PAOK marşlarıyla beraber.Kendimizi Beşiktaş'ta Köyiçinde hissettik. İlk defa gelen arkadaşım Evren şaşkınlığını gizleyemiyordu.Buradan çıkıp hep beraber Toumba stadının yolunu tuttuk. Stadın içerisi tamamen doluydu,rakip takım seyircisi alınmıyordu.Bu arada kısaca Gate4' dan bahsedeyim: Gate4 PAOK takımının bizdeki Çarşı gibi marjinal grubudur. İsmi de 4.Giriş kapısı'ndan gelmekte. Yine de Gate4 bölümünde (bizdeki yeni açık) Aris bayrakları asıldı.Bu olaya anlam verememiştik. Daha sonra anladık ki dakika 75 oldu mu yakmaya başlıyorlar. Sahaya ses bombası dahil her şey atılıyor, fakat her futbolcu öyle alışmış ki şişe bile atsalar ayağıyla kenara itip maça devam ediyordu! Bizim stadlarda bu tip olaylar oldu mu maç durur hatta hakem soyunma odasına inerdi. Burada ki ortama biz bile Beşiktaşlı olarak şaşmıştık. Yunanistan' da futbol Türkiye'den çok daha hayatı etkiliyor,bunu her gittiğimde farkettim. Maç saati her şey duruyor,Restoran ve Cafe'lerde ki garsonlar dahil herkes maç konuşuyor.Şampiyonlar liginde hangi maç kaç-kaç? Kim kiminle oynuyor bilmeyen yoktu sanırım. Trabzon-Inter maçını da Selanik' te izlemiştim.Trabzon'un golünde benimle beraber tebessüm etmişlerdi Yunan garsonlar.Aslında iki ülke insanı her şeyiyle birbirine çok yakın. Sokakta tesbih sallayanından tutun şakaları, yemekler, içecekler her şeyiyle bizim gibi. Zeytinyağlılar,balık kültürü de çok iyi, bunu da belirtmeden geçmeyeyim. Zaten Yunanistan'a ilk ayak bastığınızda, sokaktaki insanlar da Türklere çok benziyor. İstanbul' un bir ilçesindeymiş gibi hissediyorsunuz, yabancılık çekmiyorsunuz. Yıllardır hükümetlerin kendi halkına şirin gözükmek için yürüttüğü dayı politikası, iki ülke arasında ilişkileri gerse de son yıllardaki politikacılarımızın yapıcı ve dost tutumları sayesinde bu ilişkiler çok pozitif yönde ilerlemiştir.
PAOK-Beşiktaş kardeşliği iki ülke arasında sıcak köprüler, dostluklar kurmuştur. Bu köprüler her geçen gün sağlamlaşıyor ve kimsenin yıkacağına da inanmıyorum. Renklerin kardeşliği umarım tüm ülkelere sevgi ve barış getirmeye güzel bir örnek olur.
Sevgi ve saygılarımla,
Daha sonra münferit olarak iki takımın tribünlerinde atkı ve bayraklar dalgalandığı görülmüştür. 2004 yılında tüm PAOK yönetimi Beşiktaş'ımızı ziyaret etmiş ve kulüp bazında dostluk temelleri atılmıştır.
Fatih Akyel'e PAOK'a transfer olduğunda 'Galatasaray, Fenerbahçe ve Trabzonspor'da oynadın Beşiktaş ta olacak mı?' diye sorduklarında, O da - 'PAOK 'ta oynayınca kendimi Beşiktaş'ta oynamış gibi hissediyorum zaten' diyerek PAOK, Beşiktaş bağını bizlere iyice hissettirmiş oldu.
Geçtiğimiz senelerde Şampiyonlar Ligi elemesinde PAOK' un Fenerbahçe ile eşleşmesi ile Başiktaş ile PAOK kardeşliği bir anda tamamıyle pekişmiştir. Yunanistan'daki maça bazı arkadaşlarımız giderek, PAOK'un yanında yer almıştır. İstanbul'daki maçta da PAOK' lulara eşlik etmiş destek vermiştir. Hatta Saraçoğlu Stadında Beşiktaş ve Çarşı flamaları boy göstermiş, Beşiktaş tezahüratları yapılmıştır.Sosyal paylaşım sitelerinde kardeşlik sayfaları açılmış, her iki takımın taraftarı birbiriyle arkadaş olmuştur.
Bu ilişki gün geçtikçe iki ülke halkını birbirine yakınlaştırmıştır. Son yıllarda sadece Beşiktaş maçını seyretmek için bir çok Yunan taraftarı Türkiye'ye gelmektedir. İstanbul'dan da Selanik'e maça giden bir çok grubun olduğu bilinmekte.
Biz de bir gün tribünden 3 arkadaş (biri İskeçe(Xanthi)' de yaşıyor) Selaniğe maça davet edildik. Derbi maçıydı. Aris ile oynanan maça ilgi büyüktü.Selanik' te bizi PAOK' lu arkadaşlar karşıladı. Karşılıklı hediyeler verildi, özlem giderildi ve bizi Selanik' e PAOK' un taraftar grubu Gate4 'un maç öncesi buluşma mekanı olan bir Cafe'ye getirdiler. Aris'in otobüsü geçtiğinde sokakta Polis çemberi vardı ve ortalık gergindi. Bizi çok iyi ağırladılar. Daha önce taraftar olarak münferit gittiğimde PAOK' un stadyumu olan Toumba' yı gezdirmişlerdi.Sahanın içine girdik Gate4' lu arkadaşlarla. Daha sonra o zamanın başkanı Zagorakis geldi ve bize müzeyi gezdirdi.Kendisi bana çok misafirperver davrandı ve 'Beşiktaş aşkı hep içimde, sürekli takip ediyorum' dedi.Genç başkan PAOK için önemli bir isimdi.Şu anda kendisi faal başkanlık görevini sürdürmemekte.Dönelim Gate4 grubuyla bütünleşmemize. Mekanda Beşiktaş marşları söylendi PAOK marşlarıyla beraber.Kendimizi Beşiktaş'ta Köyiçinde hissettik. İlk defa gelen arkadaşım Evren şaşkınlığını gizleyemiyordu.Buradan çıkıp hep beraber Toumba stadının yolunu tuttuk. Stadın içerisi tamamen doluydu,rakip takım seyircisi alınmıyordu.Bu arada kısaca Gate4' dan bahsedeyim: Gate4 PAOK takımının bizdeki Çarşı gibi marjinal grubudur. İsmi de 4.Giriş kapısı'ndan gelmekte. Yine de Gate4 bölümünde (bizdeki yeni açık) Aris bayrakları asıldı.Bu olaya anlam verememiştik. Daha sonra anladık ki dakika 75 oldu mu yakmaya başlıyorlar. Sahaya ses bombası dahil her şey atılıyor, fakat her futbolcu öyle alışmış ki şişe bile atsalar ayağıyla kenara itip maça devam ediyordu! Bizim stadlarda bu tip olaylar oldu mu maç durur hatta hakem soyunma odasına inerdi. Burada ki ortama biz bile Beşiktaşlı olarak şaşmıştık. Yunanistan' da futbol Türkiye'den çok daha hayatı etkiliyor,bunu her gittiğimde farkettim. Maç saati her şey duruyor,Restoran ve Cafe'lerde ki garsonlar dahil herkes maç konuşuyor.Şampiyonlar liginde hangi maç kaç-kaç? Kim kiminle oynuyor bilmeyen yoktu sanırım. Trabzon-Inter maçını da Selanik' te izlemiştim.Trabzon'un golünde benimle beraber tebessüm etmişlerdi Yunan garsonlar.Aslında iki ülke insanı her şeyiyle birbirine çok yakın. Sokakta tesbih sallayanından tutun şakaları, yemekler, içecekler her şeyiyle bizim gibi. Zeytinyağlılar,balık kültürü de çok iyi, bunu da belirtmeden geçmeyeyim. Zaten Yunanistan'a ilk ayak bastığınızda, sokaktaki insanlar da Türklere çok benziyor. İstanbul' un bir ilçesindeymiş gibi hissediyorsunuz, yabancılık çekmiyorsunuz. Yıllardır hükümetlerin kendi halkına şirin gözükmek için yürüttüğü dayı politikası, iki ülke arasında ilişkileri gerse de son yıllardaki politikacılarımızın yapıcı ve dost tutumları sayesinde bu ilişkiler çok pozitif yönde ilerlemiştir.
PAOK-Beşiktaş kardeşliği iki ülke arasında sıcak köprüler, dostluklar kurmuştur. Bu köprüler her geçen gün sağlamlaşıyor ve kimsenin yıkacağına da inanmıyorum. Renklerin kardeşliği umarım tüm ülkelere sevgi ve barış getirmeye güzel bir örnek olur.
Sevgi ve saygılarımla,
Facebook Yorum
Yorum Yazın