Kitleleri peşinden sürükleyen futbol, dünyanın gözünü ayıramadığı Şampiyonlar Ligi ve onun; inanmış, arzulu istekli ve becerikli yeni gözdesi FENERBAHÇE!!!
2000 Yılından bu yana çok şeyler yaşandı, yaşanıyor. Hep gelecekten bahsetti Fenerbahçe ve Aziz YILDIRIM. Herkesin günü kurtarma çabasında olduğu o günlerde Aziz Başkan; “Hedef 100. Yılda Büyük Başarı” dedi.
Gerçekten de 2007 yılı Fenerbahçe’nin Guinness Rekorlar Kitabı’na girmesini sağlayacak kadar kupalar kazandığı bir yıl oldu. Ama ondan da önemlisi, 2005 yılından itibaren Fenerbahçe artık Avrupa da iyi top oynamaya başlamış, adından söz ettirir olmuştu. İyi takımlarla karşılaşmasına rağmen, rakiplerini futboluyla sindiriyor, korkutuyor ve göğsümüzün kabarmasına sebep olan mücadeleciliğiyle Avrupalı devlerin çekindiği bir rakip haline geliyordu. Bugünlerin tohumları o zamanlardan atılıyordu yani…
Bugüne gelindiğinde; 2006 ve 2007 yılında Avrupa da Yılın Takımı seçilmiş, yine o yılların UEFA Kupası Şampiyonu olmuş, 2007 yılında bu başarısını Süper Kupa ile taçlandırmış bir Sevilla’yı; Şampiyonlar Ligi 2. Turu’nda eleyip Çeyrek Final’e kalan ve tüm dünyanın gözlerini üzerine çeviren bir FENERBAHÇE karşımızda!!!
Turu geçmiş, Şampiyonlar Ligi Çeyrek Finaline kalmışız. Sahada ve tribünde herkes sevinç nidaları atarken, Bağdat Caddesi karnaval alanına dönüşmüşken, Aziz Başkan çıkıyor ekrana ve “Henüz her şey yeni başlıyor” diyor!!! “TÜRK FUTBOLU” nun gelişmesi için, adımızı duyurmak ve bu sahnede DAİMİ kalabilmek için yapılması gereken işlerin olduğunu, burada üzerimize düşen görevi yapmaya hazır olduğumuzu ve herkesin bu taşın altına elini sokması gerektiğinden bahsediyor.
Evet başkan böyle diyor; “Henüz her şey yeni başlıyor”… Fenerbahçe bu yaşanan başarının çok daha üzerine çıkmayı, çıtayı daha da yükseltmeyi ve adını Avrupa Futbol tarihine altın harflerle yazdırmayı planlıyor. Ve bunun için 2010 yılını hedef olarak belirliyor. Allah o günlere kavuşmamızı nasib etsin…
Biraz da içerden bahsedelim. Bu başarının altında yatan idari işleri defalarca yazdım buradan. Başkanın ve Yönetim Kurulunun başarısını, rakiplerinin yaptığı transferlerin kimisi yedek kulübesinde kimisi tribünde otururken onların getirdiği her futbolcunun takım için ne denli önemli noktalarda olduğunun artık herkes farkındadır sanırım…
Ben; geldiğinde “kim bu?” denilen Gökhan Gönül’den, sabırları taşıran Uğur Boral’dan, her yan topta yürekleri ağızlara getiren Volkan Demirel’den, koşmayan Alex de Souza’dan, futbolu sorgulanan Deivid de Souza’dan, yaşlı Roberto Carlos’tan, bahsetmek istiyorum ama daha çok bu topçuların zor günlerinde, basının kafalarını kopartmak için üzerlerine geldiği günlerde, uyum sıkıntısı çektikleri günlerde, hata yaptıklarında, onlara sabır gösteren, bütün eleştirileri üzerine çekecek kadar kendinden emin, “Daha öğrenecek çok şey var” diyecek kadar alçak gönüllü olan bugün bulunduğumuz noktada büyük payı bulunan Arthur Antunes Coimbra’dan yani bütün dünyanın onu tanıdığı ismi ile ZİCO’dan bahsetmek istiyorum!!!
Bugün o Gökhan ile o Uğur, Volkan, Alex, Deivid, Carlos ve diğerleriyle bugünlere geldik. Kezman ile Edu, Lugano, Gökçek Wederson, Mehmet Aurelio, Semih, Selçuk ile bu güveni kazandık takımımıza. Hepsine ayrı ayrı teşekkür ederim. Onlarla ne kadar övünsek azdır. Sevilla gibi bi takımın önünde 10. dakikada 2-0 mağlup duruma düşeceksin, 2 çok önemli adamın sarı kart görecek ve sen buradan maçı çevirip tur atlayacaksın. Bu inanmanın eseridir. Bu, sevdanın, kendine ve takım arkadaşına güvenmenin eseridir. Bu topçuların bu inanca bu hırsa ve bu mücadele gücüne kavuşmasında büyük emeği olan Arthur Antunes Coimbra ya yani ZİCO ya sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum… Emeği geçen herkesten Allah Razı Olsun!!!
Hatırlarsanız gruplardayken size söylemiştim; Serüven Başladı diye. Serüvenin devam edeceğini de söylemiştim. Şimdi tekrar söylüyorum “Bu Serüven Hiç Bitmeyecek!!!”
Henüz perde kapanmadı, devam arkadaşlar… Bu yolda Büyük Fenerbahçe Taraftarı her zaman yanınızda. Ne güzel söyleniyor;
AŞKINLA OLDUK DERBEDER,
BU SEVGİ BİR ÖMÜRE BEDEL,
FENERBAHÇELİ OLMANIN,
GURURU BİZLERE YETER!!!
2000 Yılından bu yana çok şeyler yaşandı, yaşanıyor. Hep gelecekten bahsetti Fenerbahçe ve Aziz YILDIRIM. Herkesin günü kurtarma çabasında olduğu o günlerde Aziz Başkan; “Hedef 100. Yılda Büyük Başarı” dedi.
Gerçekten de 2007 yılı Fenerbahçe’nin Guinness Rekorlar Kitabı’na girmesini sağlayacak kadar kupalar kazandığı bir yıl oldu. Ama ondan da önemlisi, 2005 yılından itibaren Fenerbahçe artık Avrupa da iyi top oynamaya başlamış, adından söz ettirir olmuştu. İyi takımlarla karşılaşmasına rağmen, rakiplerini futboluyla sindiriyor, korkutuyor ve göğsümüzün kabarmasına sebep olan mücadeleciliğiyle Avrupalı devlerin çekindiği bir rakip haline geliyordu. Bugünlerin tohumları o zamanlardan atılıyordu yani…
Bugüne gelindiğinde; 2006 ve 2007 yılında Avrupa da Yılın Takımı seçilmiş, yine o yılların UEFA Kupası Şampiyonu olmuş, 2007 yılında bu başarısını Süper Kupa ile taçlandırmış bir Sevilla’yı; Şampiyonlar Ligi 2. Turu’nda eleyip Çeyrek Final’e kalan ve tüm dünyanın gözlerini üzerine çeviren bir FENERBAHÇE karşımızda!!!
Turu geçmiş, Şampiyonlar Ligi Çeyrek Finaline kalmışız. Sahada ve tribünde herkes sevinç nidaları atarken, Bağdat Caddesi karnaval alanına dönüşmüşken, Aziz Başkan çıkıyor ekrana ve “Henüz her şey yeni başlıyor” diyor!!! “TÜRK FUTBOLU” nun gelişmesi için, adımızı duyurmak ve bu sahnede DAİMİ kalabilmek için yapılması gereken işlerin olduğunu, burada üzerimize düşen görevi yapmaya hazır olduğumuzu ve herkesin bu taşın altına elini sokması gerektiğinden bahsediyor.
Evet başkan böyle diyor; “Henüz her şey yeni başlıyor”… Fenerbahçe bu yaşanan başarının çok daha üzerine çıkmayı, çıtayı daha da yükseltmeyi ve adını Avrupa Futbol tarihine altın harflerle yazdırmayı planlıyor. Ve bunun için 2010 yılını hedef olarak belirliyor. Allah o günlere kavuşmamızı nasib etsin…
Biraz da içerden bahsedelim. Bu başarının altında yatan idari işleri defalarca yazdım buradan. Başkanın ve Yönetim Kurulunun başarısını, rakiplerinin yaptığı transferlerin kimisi yedek kulübesinde kimisi tribünde otururken onların getirdiği her futbolcunun takım için ne denli önemli noktalarda olduğunun artık herkes farkındadır sanırım…
Ben; geldiğinde “kim bu?” denilen Gökhan Gönül’den, sabırları taşıran Uğur Boral’dan, her yan topta yürekleri ağızlara getiren Volkan Demirel’den, koşmayan Alex de Souza’dan, futbolu sorgulanan Deivid de Souza’dan, yaşlı Roberto Carlos’tan, bahsetmek istiyorum ama daha çok bu topçuların zor günlerinde, basının kafalarını kopartmak için üzerlerine geldiği günlerde, uyum sıkıntısı çektikleri günlerde, hata yaptıklarında, onlara sabır gösteren, bütün eleştirileri üzerine çekecek kadar kendinden emin, “Daha öğrenecek çok şey var” diyecek kadar alçak gönüllü olan bugün bulunduğumuz noktada büyük payı bulunan Arthur Antunes Coimbra’dan yani bütün dünyanın onu tanıdığı ismi ile ZİCO’dan bahsetmek istiyorum!!!
Bugün o Gökhan ile o Uğur, Volkan, Alex, Deivid, Carlos ve diğerleriyle bugünlere geldik. Kezman ile Edu, Lugano, Gökçek Wederson, Mehmet Aurelio, Semih, Selçuk ile bu güveni kazandık takımımıza. Hepsine ayrı ayrı teşekkür ederim. Onlarla ne kadar övünsek azdır. Sevilla gibi bi takımın önünde 10. dakikada 2-0 mağlup duruma düşeceksin, 2 çok önemli adamın sarı kart görecek ve sen buradan maçı çevirip tur atlayacaksın. Bu inanmanın eseridir. Bu, sevdanın, kendine ve takım arkadaşına güvenmenin eseridir. Bu topçuların bu inanca bu hırsa ve bu mücadele gücüne kavuşmasında büyük emeği olan Arthur Antunes Coimbra ya yani ZİCO ya sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum… Emeği geçen herkesten Allah Razı Olsun!!!
Hatırlarsanız gruplardayken size söylemiştim; Serüven Başladı diye. Serüvenin devam edeceğini de söylemiştim. Şimdi tekrar söylüyorum “Bu Serüven Hiç Bitmeyecek!!!”
Henüz perde kapanmadı, devam arkadaşlar… Bu yolda Büyük Fenerbahçe Taraftarı her zaman yanınızda. Ne güzel söyleniyor;
AŞKINLA OLDUK DERBEDER,
BU SEVGİ BİR ÖMÜRE BEDEL,
FENERBAHÇELİ OLMANIN,
GURURU BİZLERE YETER!!!
Facebook Yorum
Yorum Yazın