Sektörel Dergiciliğin Jeofizikçi Öncüsü (Başarı Öyküsü)

Elektrik tesisatçısı babasının yanında ticareti öğrenen Mustafa Albayrak jeofizik mühendisi olsa da mesleki tercihini baba mesleğinden yana kullandı. Bugün elektrik malzemeleri ara toptancılığı yapan Albayrak 12 yıldır kesintisiz bir şekilde sektör dergisi çıkarıyor. 

Hem ticarette hem de sektörel dergi yayıncılında başarılara imza atan Mustafa Albayrak 1967 yılında İstanbul’da doğdu. Babası merhum Hamza Albayrak o dönemde Çeliktepe’de bir elektrikçi dükkânına sahiptir. Mustafa Albayrak ilk okul da dahil tüm eğitim hayatında babasının elektrikçi dükkanında çalışır, ustalarının peşine takılıp bire bir uygulamaları öğrenir. Gültepe Endüstri Meslek Lisesi Elektrik Bölümü’nü bitirir. Ailesi üniversite için elektrik mühendisliğini seçmesini ister. Puanı elektrik mühendisliğini tutmayınca İstanbul Üniversitesi Jeofizik Mühendisliği’ne girer. Elektrik mühendisi olmaya odaklandığı için mühendisliği sevip sevmediğini düşünmez. Eşit ağırlıklı puanı ise hem hukuk hem de siyasal bilimleri tutuyordur. Kendi deyişi ile istidadının sosyal bilimler alanında olduğunu anladığında jeofizik mühendisliğinde okuyordur.  

SOSYAL YÖNÜ KUVVETLİ

Sosyal yönünün kuvvetli olması mühendislik okurken farklı alanlardan da arkadaşlar edinmesini sağlar. Basın ve yayın sektöründen edindiği çevre Albayrak’ı bu gün 12 yıldır kesintisiz yayınladığı aylık sektör dergisi Teknik Elektrik Postası’nın imtiyaz sahibi ve başyazarı olmaya kadar götürür.

Bir dönem elektrik malzemeleri üretimini de deneyen Albayrak bu işi sürdürmez. Elektrik malzemeleri ara toptancılığında Anadolu ile ticaret yapan Albayrak sektörün nabzının attığı Karaköy’de Okçu Musa Caddesi’ndeki 400 metrekarelik ofisinde İstanbul Ticaret’in sorularını cevapladı. 

AİLE MİRASI MESLEK

Mustafa Albayrak kimdir?

1967 yılında İstanbul’da doğdum. Bir kız iki erkek üç kardeşin ortancasıyım. Babam merhum İsmail Hamza Albayrak elektrik tesisatçısı ve müteahhitti. 1965 yılında Teknik Elektrik isimli bir firma kurmuştu. Çeliktepe’de bir dükkânımız vardı. Elektrikli ev eşyalarını da tamir edecek kadar işinin ustasıydı. Mesleki mirası babamdan devir aldım. ilkokuldan başlayarak her ders çıkışında babamın yanına çalışmaya giderdim.

TİCARETİ BABAMIN DÜKKÂNINDA ÖĞRENDİM 

Babanızın yanında ne iş yapıyordunuz?

Elektrik malzemelerin içinde doğdum, büyüdüm desem yeridir. Babamın ustaları ile çalışmaya, işi öğrenmeye giderdim. Dükkânda durmaktan çok hoşlanırdım. Yani işin ticaret kısmından hoşlanıyordum. Lise de okul sonrasında sürekli babamın dükkânına gider, çalışırdım. Bu arada Gültepe Endüstri Meslek Lisesi Elektrik Bölümü’nü bitirdim. Amacım elektrik mühendisi olmaktı. 1985 yılında İstanbul Üniversitesi Jeofizik Mühendisliği’ni kazandım. Mühendisliği seçerek doğruyu yapmamıştım. İstanbul Hukuk Fakültesine girecek 413 eşit ağırlıklı puanım vardı, hukuk da okuyabilirdim.

MÜHENDİS OLMAMALIYMIŞIM

Mühendisliği sevmediniz mi? 

Babamın mesleği elektrikçiliği, elektrik mühendisliğine taşıma isteğim olduğu için heveslenmiştim. Aile ortamım da beni mühendis olmaya hazırlamıştı. Elektrik mühendisi olmaya odaklandığım için mühendisliği sevip sevmediğimi düşünmemiştim bile. Hep teknik adam olma isteğim vardı. Jeofizik mühendisliğini okurken sosyal bilimlerle uğraşmayı daha çok sevdiğimi anlamıştım. Türkçe, sosyal ile alakalı alan bölümleri seçmeliydim, istidadım vardı, puanlarım hukuku, siyasal bilgileri de tutuyordu. Gerçi vaki olanda hayır vardır. Çok farklı bir sosyal çevre ile karşılaştım üniversitede okurken. Bu istidat ve çevre beni bir dergi çıkarmaya itti.

ELEKTRİK MALZEME TOPTANCISI OLDUM

Üniversite sonrası hayatınız nasıl yön değiştirdi?

1990’da üniversiteyi bitirdim ve 1991’de de askere gittim. Ankara Polatlı Topçu ve Füze Komutanlığı’nda yedek subay olarak başladığım askerlik hayatım 1992‘de Lüleburgaz kışlasında sona erdi. Askerlik dönüşü 1993 yılında grafiker-ressam Zeliha Hanım ile evlendim. İki erkek, biri kız üç evlat sahibi oldum. 21 yaşındaki en büyük oğlum İsmail Mirsad İstanbul Ticaret Üniversitesi’nde hukuk okuyor. Ortanca oğlum Reha lise sonda üniversiteye hazırlanıyor. Kızım Şevval de lisede okuyor ve mimar olmak istiyor. Çocuklarımın istidatları olan alanları seçmeleri için gayret sarf etmeye devam ediyorum. İstidatları olan mesleklerin eğitimini alsınlar. Büyük oğlum bana özenip mühendislik seçecekti ama buna engel oldum, çünkü asıl eğilimi sosyal bilimler alanındaydı. Benim gibi istidadı (yeteneği) olmadığı bir bölümde değil, istidadının olduğu bir bölümde okumalarını istedim.  

1992 yılında askerlik dönüşünde bir yol ayırımına girmiştim. Jeofizik mühendisliği ile elektrik malzemeleri toptancılığı arasında seçim yapmak için bir kaç ay düşündüm. Babamla çalışmaya, ticaret yapmaya karar verdim. Çeliktepe’de işlerimiz devam ederken 1997 yılında da Şişhane Bankalar Caddesi’ndeki şubemizi açtık. Bu süreçte kardeşim Murat Albayrak da benimle idi. 1999 yılında babam vefat etti.

ARACI TOPTANCILIK BİTİYOR

1990’lı yıllarda elektrik malzemeleri sektörü nasıldı?

Elektrik sektöründeki temel ihtiyaç maddelerini satıyorduk. Sektörde arz fazlalığı o zaman da vardı. 23 yıl önceki sektörle bu gün arasında çok büyük bir fark var. Mesela bu gün artık aracı toptancılık çok zayıfladı. Aracı toptancı perakende müşteri ile fabrika arasında ya da fabrika ile ana bayi arasındaki toptancıdır. Ticaretin orta direği olarak tabir edebiliriz. 

İnşaat sektöründeki büyük gelişmeler sonucu fabrikalar artık proje sahibi olan müteahhitlere doğrudan ürün satmaya başladı. Artık proje bazlı işler yapılıyor. 

MÜSİAD VE İTO GÖREVLERİ

Sivil toplum örgütlerindeki görevlerinizi anlatır mısınız?

Müstakil Sanayici ve İşadamları Derneği (MÜSİAD)’da  2010–2014 yılları arasında Enerji Sektör Kurulu Başkanlığı yaptım. 2014 yılından itibaren MÜSİAD Sektör Kurulları Komisyonu Başkan yardımcılığı yapıyorum ve MÜSİAD Yönetim Kurulu Üyesiyim. Ayrıca, MÜSİAD’ın Amerika Birleşik Devletleri teşkilatlanma sorumlusuyum. Son 5 yılda yaptığım çalışmalar sonucu MÜSİAD’ın Washiggton DC ve Newyork şubelerini açmak nasip oldu. İstanbul Ticaret Odası Elektrik Ekipmanları Meslek Komitesi’nde de Meclis üyesiyim. 

Komşularımın acısına vurgu  yapmak istedim

Teknik Elektrik Postası’nı 12 yıl önce yayınlamaya başladım. Derginin imtiyaz sahibi ve başyazarıyım. 2003 yılının Aralık ayında Neva Şalom Sinagog’unda  patlama olmuş ve sektörümüzden 10 komşumuz kendi dükkânlarında vefat etmişti. O acıya vurgu yapmak ve tarihe bir not düşmek için başladım Teknik Elektrik Postası’nı çıkarmaya. 8 sayfalık bülten biçimindeydi, aşama aşama 16–32–48–170 gibi sayfa sayılarına ulaştı. Aylık 6 bin tirajımız var. Sektördeki arkadaşlarımızın adreslerine ücretsiz gönderiyoruz. 

Birinci sınıf kuşe kağıdına baskılı ve 200 sayfaya kadar çıkabilen dergimizin tek gelir kaynağı elektrik sektöründen aldığı reklamlardır.

Üretimi de denedim

2005–2008 yılları arasında üretim yaptım daha sonra üretimin zorluklarından dolayı devrettim. Aydınlatma armatürleri ve digital sayaç üretiyordum. 140 kişi çalışıyordu yanımda. Üretim çok riskli ve çok zor bir süreç. 

İş geliştirme çalışmaları  

Hem İTO’da meslek komitemde hem de MÜSİAD’da iş geliştirme çalışmaları yapıyorum. Amacımız; üyelerimiz arasındaki ticareti artırmak, birbirlerinden haberdar olmasını sağlamak ve nihayetinde aralarında  ortak bir network kurmaktır.